PRU12: Kegelabahan Tafsiran

Sesungguhnya PRU12 telah mengejutkan banyak pihak. Traumanya masih berlanjutan hingga kini. Yang paling trauma ialah parti-parti yang telah sekian lama bergabung, yang telah sekian lama memerintah, seolah-olah tanah ini telah dimilik sendiri. Mereka hingga kini masih bercakaran sesama sendiri, saling menuding jari mencari salah, tanpa melihat secara dasar mengapa mereka telah ditolak.

Orang Melayu sendiri, seolah-olah terpana, kerana PRU12 memperlihatkan orang Melayu sendiri telah sanggup mengundi DAP. Mereka terkejut, dan tidak percaya bahawa orang bukan Melayu telah sanggup memangkah "bulan". Mereka tidak percaya bahawa golongan menengah Melayu telah memberi undi mereka kepada PKR, yang pada anggapan mereka sebagai sebuah parti yang ditubuhkan semata-mata untuk membela DSAI yang kononnya dizalimi. Sebuah parti tanpa gagasan yang jelas bagaimana untuk mengendali negara ini jika mendapat mendapat mandat rakyat.

Saya kira, telah banyak analisis dibuat kenapa begitu kritikalnya hasil PRU12. Ada kecenderungan analisis yang seolah-olah merumus bahawa perubahan itu bercorak sementara, semata-mata kerana protes, dan pada PRU13 nanti orang Melayu akan kembali semula ke pangkuan mereka. Benarkah? Dalam hal ini, ada baiknya, ditelaah dengan teliti, dan dengan minda terbuka akan komen yang dibuat oleh TS Mahyuddin Yassin tentang PRU12.

Sesungguhnya, beberapa persoalan dapat ditimbulkan sejauh yang berkait dengan PRU12 dan sikap pengundi:

Pertama, persoalan Melayu dalam kaitan DEB dan segala dasar berkaitan dengan orang Melayu, adakah benar-benar memihak kepada orang Melayu?

Kedua, adakah dasar-dasar "keMelayuan" benar-benar berjaya atau sekadar alasan bagi pihak-pihak tertentu meraih keuntungan peribadi?

Ketiga, adakah dasar-dasar "ke Melayuan" itu termasuk DEB menjadi "tiket" untuk menindas hak-hak kaum lain?

Keempat, adakah golongan menengah Melayu telah benar-benar terputus dari susur galur sejarah kemerdekaan, dan kontrak sosial yang tersirat dalam Perlembagaan? Adakah golongan ini dengan segala ciri keintelektualan mereka menepati maksud "marahkan nyamuk kelambu dibakar"?

Kelima, benarkah kemarahan orang Melayu (dan kaum lain) hanya bermusim iaitu berkebetulan dengan kenaikan harga minyak dan inflasi? Tidakkah benar analisis Dr Zainal Kling bahawa pada dekad akhir ini, banyak tindakan-tindakan kerajaan yang menodai semangat Perlembagaan sejauh berhubung dengan bahasa Melayu, Dasar Pendidikan Kebangsaan, dan Islam?

Akhirnya, keenam, barangkali rakyat Malaysia termasuk orang Melayu telah jemu dengan wadah aliran politik berasaskan perkauman. Barangkali mereka telah jemu dengan intrig kaum dalam perjuang hak kaum masing-masing, yang akhirnya mempertajam perkauman. Barangkali rakyat memerlukan suatu transformasi politik bentuk baru.

Fikir-fikirkanlah ... Jangan hanya membuat analisis semata-mata dari persepektif sempit yang diperkuda sesuatu kepentingan semata-mata!